یوسف

[سُ] (اِخ) ابن یوسف حلبی محلی شافعی، ملقب به جمال الدین و معروف به کلارجی. دانشمند نجوم و در اصل از حلب بود. وی در المحله مصر متولد شد. به یمن سفر کرد و به خدمت امام ابوالعباس «المنصور» پیوست و «کتاب التقویم» را به سال 1145 ه . ق. برای او نوشت که شامل حوادث همان سال است. سپس به مصر بازگشت و به سال 1153 ه . ق. در آنجا درگذشت. از آثار دیگر اوست: 1- کنزالدرر فی احوال منازل القمر. 2- الظلال و رسم المنحرفات و البسائط و المزاول و الاسطحه. (از اعلام زرکلی).