یوسف
[سُ] (اِخ) ابن یحیی بن یوسف اندلسی مغامی ازدی، مکنی به ابوعمر. از ذریهء ابوهریره دانشمند و فقیه مالکی از مردم مغام طلیطله است. در قرطبه پرورش یافت و مدتی در مصر اقامت گزید و به مکه و صنعا سفر کرد و در آن دو جا به تدریس پرداخت. و در قیروان به سال 288 ه . ق. درگذشت. از آثار اوست: 1- فضائل عمر بن عبدالعزیز. 2- فضائل مالک. 3- الرد علی الشافعی، در ده جلد. (از اعلام زرکلی).