یوسف
[سُ] (اِخ) ابن خلیل بن محمد منیر حلبی، معروف به قارِقلی. متصوف و شاعر و در فقه و موسیقی عالم بود. به سبب تدریس در مدرسهء قارلق حلب بدانجا منسوب گشت. منظومه هایی دربارهء موسیقی و آهنگها و فقه مذاهب اربعه و اسماء حسنی دارد. دیوان او شامل قصاید و موشحات و مدح و منقبت حضرت رسول(ص) است. کلام او از سستی و رکاکت برکنار نیست. تولد وی به سال 1165 ه . ق. و مرگش به سال 1251 ه . ق. بود. (از اعلام زرکلی).