یوسف
[سُ] (اِخ) ابن حسن حسینی شیرازی حنفی. قاضی بغداد و مردی فقیه و اهل تفنن بود. پس از فتنهء ابن اردبیل به ترکیه رفت و در بروسه به تدریس پرداخت تا به سال 922 ه . ق. درگذشت. از آثار اوست: 1 - شرح نهج البلاغه. 2 - کنایه الراوی و السامع. 3 - حاشیه بر تلویح تفتازانی. (از اعلام زرکلی).