یوسف
[سُ] (اِخ) ابن ایوب بن یوسف بن حسن همدانی، مکنی به ابویعقوب. متولد سال 441 ه . ق. زاهدی از متصوفه بود. در بغداد تحصیل کرد و در سال 506 ه . ق. دوباره بدان شهر آمد و به وعظ پرداخت. مردم به گرمی از او استقبال کردند. او در یکی از روستاهای هرات به سال 535 ه . ق. درگذشت. از جمله آثار وی این کتب را می توان نام برد: 1 - منازل السالکین. 2 - زینه الحیات که هر دو در تصوف و عرفان است. (از اعلام زرکلی).