یوسف

[سُ] (اِخ) ابن احمدبن نصربن سویلم دجوی. از استادان دانشمند الازهر و از فقیهان مالکی بود. به سال 1287 ه . ق. در دیه دجوه از توابع قلیوبیه به دنیا آمد و در کودکی به سبب گرفتن آبله چشمش کور شد. بین سالهای 1301-1317 ه . ق. در الازهر تحصیل کرد و به سال 1365 ه . ق. در عزبه النخل از اطراف قاهره درگذشت و در عین شمس به خاک سپرده شده. او را آثاری است که از آن جمله است: 1 - خلاصه علم الوضع. 2 - تنبیه المؤمنین لمحاسن الدین. 3 - سبیل السعاده. 4 - الجواب المنیف فی الرد علی مدعی التحریف فی الکتاب الشریف. 5 - رسائل السلام و رسل الاسلام. 6 - رسائل در تفسیر لایسأل عما یفعل. 7 - رسالهء «الرد علی کتاب الاسلام و اصول الحکم لعلی عبدالرزاق». (از اعلام زرکلی).