یوزده
[دَهْ] (اِ) (اصطلاح نظامی) در اصطلاح سپاهیگری دورهء صفویه و قاجاریه به معنی افراد سادهء نظامی و مترادف توابین بوده که مفرد آن به صورت تابین امروزه نیز به همین معنی متداول است و ظاهراً مراد افراد تابع یک یوزباشی یا افراد یک دستهء صدنفری بوده است و به عبارت بهتر سپاهی که در شمار فوج صدنفری است : غلامان سادهء کوچک... بعد از آنکه ریش برمی آوردند و بزرگ می شدند داخل یوزده و توابین قوللرآقاسیان می گشتند. (از تذکره الملوک چ دبیرسیاقی ص19). و رجوع به تابین شود.