یوا
[یَ] (اِ) اتلاف هر چیزی که نتوان دوباره آن را به دست آورد، مانند چارپای گم شده. || آنکه راه خود را گم کند. (ناظم الاطباء). ظاهراً در هر دو معنی دگرگون شدهء «ویدا» ست. (یادداشت لغت نامه). رجوع به ویدا شود.
- یوا شدن؛ گم شدن. (ناظم الاطباء). رجوع به ویدا شدن شود.
- یوا کردن؛ گم کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به ویدا کردن شود.
- یوا شدن؛ گم شدن. (ناظم الاطباء). رجوع به ویدا شدن شود.
- یوا کردن؛ گم کردن. (ناظم الاطباء). رجوع به ویدا کردن شود.