یعقوب
[یَ] (اِخ) ابن یوسف بن ابراهیم بن هارون بن کلس، مکنی به ابوالفرج وزیر. از کاتبان و حسابداران بود. در بغداد به سال 318 ه . ق. به دنیا آمد و با پدرش به شام مسافرت کرد. سپس به مصر رفت و در آنجا به مقامات بلند و سرانجام به وزارت رسید. ابتدا یهودی بود ولی در سال 356 ه . ق. اسلام آورد. کتابی در فقه بر مبنای مذهب باطنیه نوشت که به نام رساله الوزیریه معروف است. یعقوب به سال 380 ه . ق. درگذشت. (از اعلام زرکلی). و رجوع به ابن خلکان ج2 ص500 شود.