یزید

[یَ] (اِخ) ابن خالدبن عبدالله بن یزید قسری بجلی، با پدرش در عراق بود. پدرش را کشت و به غوطهء دمشق رفت و برای گرفتن خلافت از مروان بن محمد بن مروان قیام کرد. مردم غوطه عهدشکنی نمودند و او را به امارت خود برگزیدند و به دمشق حمله کردند و آنجا را به محاصره درآوردند. گروهی از حمص به طرفداری از مروان به آنان حمله بردند و مردم دمشق نیز از داخل به پیکار با آنان برخاستند. یزید و طرفدارانش شکست خوردند. یزید را دستگیر کردند و کشتند و در دروازهء فرادیس دمشق به دار آویختند و سر او را نزد مروان به حمص فرستادند (سال 127 ه . ق.). (از اعلام زرکلی). و رجوع به عقدالفرید ج5 ص229 و عیون الاخبار ج1 ص216 و البیان و التبیین ج1 ص349 شود.