یزید
[یَ] (اِخ) ابن اسیدبن زافربن اسماء سلمی، از والیان و رجال دولت عباسی بود و مادرش دین نصاری داشت. در زمان خلافت مهدی و منصور عباسی به والیگری ارمینیه رسید و در سال 158 ه . ق. با رومیان جنگید و بخشهایی از ناحیهء قالیقلا را به تصرف درآورد. او به یزید سلیم شهرت داشت و با یزیدبن حاتم در کرم و سخا به یزیدین معروف و ضرب المثل شدند. مرگ یزید پس از سال 162 ه . ق. اتفاق افتاد. (از اعلام زرکلی). و رجوع به عقدالفرید شود.