یحیی سیبک

[یَحْ یا بَ] (اِخ) از شعرا و فضلای ملک خراسان است و در بسیاری از علوم و فنون ماهر بوده، کتاب «شبستان خیال» و «حسن دل» به نثر و «تعبیر خواب» به نظم از آثار اوست. وی فتاحی، تفاحی، ضماری، اسراری تخلص می کرد. از اشعار اوست:
ای که دور لاله ساغر خالی از می می کنی
رفت عمر این داغ حسرت را دوا کی می کنی؟
*
ارهء برگ کنب این بنگیان زان تیز شد
تا برد بیخ نهال عقل و ایمان شما.
وی درویش و گوشه گیر بود و به سال 852 ه . ق. درگذشت. (از مجالس النفائس ص13). و رجوع به تاریخ ادبی ادوارد براون ج3 ص494 شود.