یحیی خان
[یَحْ یا] (اِخ) یحیی خان لکهنوی بن منشی ثابت علیخان. اصلش از قصبهء صفی پور لکهنو بود و خود در لکهنو به دنیا آمد. مردی صوفی مشرب و نیکونهاد بود و در اواسط قرن سیزدهم درگذشت. از اشعار اوست:
بر باد داد شعلهء حسنش غبار ما
پروانه وار نیست نشان مزار ما.
(از صبح گلشن ص614).
بر باد داد شعلهء حسنش غبار ما
پروانه وار نیست نشان مزار ما.
(از صبح گلشن ص614).