یحیی

[یَحْ یا] (اِخ) ابن قاسم بن مفرج بن ورع ثعلبی (یا تغلبی) تکریتی، مکنی به ابوزکریا، دانشمند و ادیب و فقیه شافعی بود. وی به سال 531 ه . ق. در تکریت به دنیا آمد و در سال 607 ه . ق. به بغداد رفت و استاد نظامیه گردید و به سال 616 ه . ق. در همان شهر درگذشت. ابن نجار گفته است: او در مذهب و ادب و خلاف تألیفاتی دارد. و سبط ابن جوزی گفته است: من از طرف او اجازه دارم و ابیاتی از اشعار او را آورده است. (از اعلام زرکلی). و رجوع به معجم الادباء ج7 ص288 شود.