یحیی
[یَحْ یا] (اِخ) ابن علی بن فضل بن هبه اللهبن برکه، مکنی به ابوالقاسم و ملقب به جمال الدین و معروف به ابن فضلان (او را واثق نیز نامیده اند) از فقهای شافعی و مردی ادیب و شاعر و محدث و اهل مناظره و جدل و مدرس نظامیهء بغداد و بریده دست بود زیرا از شتر بر زمین افتاد و دستش شکست و آن را بریدند. تولد و مرگش به سالهای 517 و 595 ه . ق. بود. (از اعلام زرکلی).