یحیی

[یَحْ یا] (اِخ) ابن احمدبن یحیی بن حسن بن سعید حلی هذلی، مکنی به ابوزکریا و معروف به ابن سعید، از فقهای شیعه و در علم زبان و ادب استاد بود. به سال 601 ه . ق. در کوفه به دنیا آمد و در حله مسکن گزید و به سال 689 ه . ق. در همانجا درگذشت. از آثار اوست:
1- جامع الشرایع، در فقه شیعه. 2- آداب السفر. 3- نزهه الناظر فی الجمع بین الاشباه و النظائر. 4- المدخل فی اصول الفقه. (از اعلام زرکلی).
سامی گوید: ابن احمد حلی یکی از مشاهیر فقهای امامیه است و در تاریخ 679 ه . ق. درگذشته است. از آثار اوست: جامع الشرایع و مدخل در اصول فقه. (از قاموس الاعلام ترکی).