یحیی
[یَحْ یا] (اِخ) ابن احمد اندلسی، مکنی به ابوبکر و معروف به ابن خیاط، ادیب و شاعر و عالم در حساب و هندسه و محیط به علم نجوم بود و در علم پزشکی و حسن معالجه و خوشخویی و درستی مذهب نیز شهرت داشت و به سال 447 ه . ق. در طلیطله درگذشت. (از معجم الادباء ج7 ص268). و رجوع به الحلل السندسیه ج2 ص38 و 41 شود.