یحموم

[یَ] (ع ص، اِ) سیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء). سیاه سیر. (از معجم البلدان). هر چیز که سیاه باشد. (دهار). || شب سخت سیاه. (مهذب الاسماء). || سیاهی. (مهذب الاسماء). || دود. (منتهی الارب) (مهذب الاسماء). دخان. (ناظم الاطباء). دود سیاه. (دهار) (غیاث) (آنندراج) (ترجمان القرآن جرجانی ص108). دخ. نحاس. (از یادداشت مؤلف): و ظل من یحموم. (قرآن 56/43). || کوه سیاه. (منتهی الارب) (ناظم الاطباء) (آنندراج). || نام مرغی است. (منتهی الارب) (از آنندراج) (ناظم الاطباء).