یتامی
[یَ ما] (ع ص، اِ) جِ یتیم. (اقرب الموارد) (دهار) (آنندراج) (ترجمان علامهء جرجانی). ایتام. یَتَمَه. مَیتَمَه. یتائم. (از اقرب الموارد). یتیمان : ولدان یتامی یکسر دست بی پدری بر سر. (ترجمهء تاریخ یمینی). و رجوع به یتیم شود.