وی

[وَ] (ع صوت، اِ) کلمهء تعجب است. گویند: ویک و وی لزید، و به معنی حقاً آید و به همین معنی است آیهء: وَیْکأنه لایفلح الکافرون. (قرآن 28/82). و بر «کأن» مخففه و مشدده داخل شود. (منتهی الارب) (آنندراج). || کنایه است از ویل. و قوله تعالی: ویکأن الله یبسط الرزق. (قرآن 28/82). سیبویه از خلیل روایت کند که آن مفعول است از کان و گویند معنای آن معنای «أ لم تر» است و گویند ویلک است که لام حذف شده و فراء حکایت کرده است و گفته اند به معنی اعلم است. (منتهی الارب) (آنندراج).