وو
[وَ] (حرف) حرف واو را گاه گویند. (منتهی الارب). لغتی است در واو. (اقرب الموارد) :
دیلمی وار کند هزمان دراج غوی
بر سر هر پرش از مشک نگاریده ووی(1).
منوچهری.
(1) - در اصل: روی، و در آن صورت شاهد نیست. (متن به تصحیح مؤلف است).
دیلمی وار کند هزمان دراج غوی
بر سر هر پرش از مشک نگاریده ووی(1).
منوچهری.
(1) - در اصل: روی، و در آن صورت شاهد نیست. (متن به تصحیح مؤلف است).
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول