وادی موسی

[یِ سا] (اِخ) منسوب به موسی بن عمران علیه السلام است و آن وادیی است در جانب قبلی بیت المقدس، که بین بیت المقدس و حجاز واقع شده است. و در آن زیتون فراوانی وجود دارد. سبب نامیدن آن به وادی موسی آن است که گویند چون موسی علیه السلام با بنی اسرائیل از تپه با سنگی که ذکر آن در قرآن آمده است خارج شد چون به منزلی فرود آمد آن سنگ را بر زمین انداخت و در نتیجه از آن دوازده چشمه خارج شد که به سوی دوازده سبط موسی روان گردید و به این ترتیب همهء مردم آبشخور خویش را شناختند. چون موسی به آن وادی رسید و اجل را نزدیک دید به آن سنگ تکیه کرد و آن را در کوه آنجا کوبید و از آن دوازده چشمه خارج شد و در دوازده دهکده رفت و هر دهکده ای متعلق به یکی از سبط ها شد سپس موسی مرد و سنگ به فرمان وی آنجا باقی ماند. (از معجم البلدان).