وادی السباع

[دِسْ سِ] (اِخ) موضعی است بین بصره و مکه. زبیدبن العوام در آنجا کشته شده است. فاصله آن تا بصره پنج میل است. ابوعبیده دربارهء آن چنین آورده است. ناحیه ای است از نواحی کوفه و وجه تسمیهء آن این است که اسماء دختر دریم بن القین بن اهودبن بهراء مکنی به ام السباع در آنجا میزیسته و فرزندان وی را سباع یعنی درندگان میگفته اند زیرا نام آنها: سگ، شیر، گرگ، یوز، روباه، سرحان (گرگ) بوده است. وابل بن قاسط بن هنب بن اقصی بن دُعمی بن جدیله در این وادی بر اسماء بنت دُریم گذر کرد چون او را تنها در چادر دید ارادهء وی کرد. اسماء گفت اگر قصد من کنی درندگان (اسبع) خویش را بخوانم وابل گفت من در این وادی جز تو نبینم پس اسماء بانگ برآورد ای کلب (سگ) ای ذئب (گرگ)، ای دب (خرس) ای سرحان (گرگ)، ای سید (گرگ)، ای نمر (پلنگ) آنگاه همگی با شمشیر کشیده درآمدند وابل گفت! اینجا را جز وادی سباع نمی بینم. و سفاح بن بکیر دربارهء آن گفته است :
مررت علی وادی السباع ولااری
کوادی السباع حین یظلم وادیا
اقل به رکباً اتوه و بیئه
واخوف الا ما و فی الله ساریا.
(از معجم البلدان).