هوا داشتن
[هَ تَ] (مص مرکب) غرور داشتن. خیال های باطل داشتن : حسین زندیق است و هوا دارد. (تاریخ سیستان). || هوای کسی را داشتن؛ مراقب او بودن. او را از خطر حفظ کردن.
درگاه به پرداخت ملت برای ووکامرس
اتصال فروشگاه شما به شبکه به پرداخت ملت برای پرداخت آنلاین سریع و مطمئن با تمامی کارتهای عضو شتاب
مشاهده جزئیات محصول