هنعه

[هَ عَ] (ع اِ) داغ بن گردن شتر. (منتهی الارب). داغی در بن گردن. (از اقرب الموارد). || (اِخ) (اصطلاح ستاره شناسی) یکی از منازل ماه از برج جوزا و آن پنج ستاره است صف کشیده بر منکب چپ جوزا و یا دو ستارهء سپید با هم نزدیک در کهکشان میان جوزا و ذراع مقبوضه یا هشت ستاره است به صورت کمان که آن را ذراع اسد نامند. (منتهی الارب). منزل ششم قمر است و رقیب نعائم. (یادداشت مؤلف). و آن از آخر هقعه است تا هفده درجه و هشت دقیقه و سی وچهار ثانیه از جوزا. و در نزد احکامیان منزلی سعد است. (یادداشت مؤلف) :
هقعه چو کواعب قصب پوش
با هنعه نشسته گوش در گوش.نظامی.
|| دو ستاره است در مقبض قوس یا دو ستارهء سپید است به فاصلهء یک تازیانه در پس هقعه در راه کهکشان. (منتهی الارب). رجوع به صبح الاعشی ج2 ص157 شود.