هشام

[هِ] (اِخ) ابن عبدالملک بن مروان. از پادشاهان دولت اموی شام بود. در دمشق تولد یافت و پس از درگذشت برادرش یزیدبن عبدالملک به سال 105 ه . ق. به خلافت رسید. در سال 120 ه . ق. زیدبن علی بن حسین بر او خروج کرد و چهارهزار تن از اهل کوفه با وی بودند. از حوادث دوران حکومت او جنگ با خاقان ترکستان است که به فتح قسمتی از آن بلاد و قتل خاقان پایان یافت. درگذشت او به سال 125 ه . ق. اتفاق افتاد. (از اعلام زرکلی به اختصار) :
کجا معاویه و کو یزید و کو هشّام
کجاست عمّر عبدالعزیز دین پرور؟
ناصرخسرو.
بی او سخن نرانم، کی پرورد سخن
حسان پس از یزید و فرزدق پس از هشام.
خاقانی.