اسماعیل

[اِ] (اِخ) هروی. وی حکیم و ادیب و فاضل بود. او را اشعار و تصانیف است در حکمت و کتب ابونصر را تدریس میکرد و در تصانیف ابوعلی خوض نمیکرد، و او را از حکماء و فضلاء تلامذه بود. روزی خطیب هرات با او منازعه کرد و گفت: انا ادعو علیک بین الخطبتین. ادیب گفت: تیقنت ان الله تعالی لایستجیب دعاءک لانک تقول کل جمعه فی مده عمرک: «اللهم اصلح الامیر فلان بن فلان». و الله تعالی مااصلحه و مااستجاب دعاءک فیه». (تتمهء صوان الحکمه چ لاهور ص97، 98).