هذیل
[هُ ذَ] (اِخ) ابن مدرکه بن الیاس بن مضر پدر حیی است از مضر و هُذَلیّ منسوب است به وی. (منتهی الارب). بنوهذیل قبیله ای هستند وسیع که شامل بطون کثیره اند و نسبت به آنها را «هذلی» گویند. (از صبح الاعشی ج1، ص348) :
یک جوانی را گزید او از هذیل
میر لشکر کردش و سالار خیل.مولوی.
رجوع به هذلی شود.
یک جوانی را گزید او از هذیل
میر لشکر کردش و سالار خیل.مولوی.
رجوع به هذلی شود.