اسماعیل

[اِ] (اِخ) ابن یوسف دیلمی مکنی به ابوعلی. وی علم و عبادت و حدیث را جمع کرد و با احمدبن حنبل مجالست داشت و از مجاهدبن موسی حدیث روایت میکرد. از ابوالحسین بن المنادی روایت شده که گفت: اسماعیل دیلمی از نیکان بود و مرا گفت که چهل هزار حدیث از بر دارد. وی نزد محمد بن اشکاب حافظ میرفت و مسند را با او مذاکره میکرد و اسماعیل از مشهورترین مردم بزهد و ورع و تمیز در تصوف است و از مزد مساهره(1) در آسیا روزگار میگذرانید. رجوع به صفه الصفوه ج 2 ص 233 و مناقب الامام احمدبن حنبل ص 5 شود.
(1) - ن ل: مشاهره.