اسماعیل
[اِ] (اِخ) ابن موسی (کاظم)بن جعفربن محمد بن علی بن حسین بن علی بن ابی طالب (ع). نجاشی در رجال گوید: وی بمصر سکونت گزید و بدانجا فرزندان آورد و کتابها دارد که همه را از گفتهء پدران خویش روایت کرده از آنجمله است: الطهاره. الصلاه. الزکاه. الصوم. الحج. الجنائز. الطلاق. النکاح. الحدود. الدعاء. السنن و الاَداب. الرؤیا. و سپس نجاشی سند روایت خود را تا وی نقل کرده، و شیخ طوسی در فهرست و ابن شهرآشوب در معالم العلماء نیز با اندک تفاوت بدینگونه روایت کرده اند. و در ترجمهء صفوان بن یحیی آورده اند که چون بسال 210 ه . ق. وفات یافت امام رضا (ع) به اسماعیل دستور داد بر وی نماز گزارد. رجوع شود به تنقیح المقال ج 1 ص 145. مؤلف روضات الجنات آرد (ص 28): اسماعیل بن امام موسی بن جعفر کاظم از اجلاء صالحین و فضلاء طاهرین است. وی ساکن مصر محروسه شد و بدانجا فرزندان آورد و در فقه کتب مبوبه تصنیف کرد، در باب عبادات و نکاح و طلاق و حدود و دیات و دعاء و سنن و آداب و همهء آنها را از پدر خود از اجداد خویش روایت کند و از او ابوعلی محمد بن محمد بن اشعث کوفی بمصر روایت دارد، چنانکه در کتب رجال آمده، و صاحب ترجمه جز عم وی سید اسماعیل بن جعفر است که معروف و به خیر و کرامت مذکور می باشد. و رجوع به روضات ص554 و مجمل التواریخ و القصص ص457 و نزهه القلوب ج3 ص124 و تاریخ گزیده چ لندن ج1 ص206 شود. مؤلف قاموس الاعلام ترکی آرد: اسماعیل بن موسی الکاظم. پسر امام موسی کاظم بن جعفر صادق است. وی از طرف ابوالسرایا به والیگری فارس تعیین شده بود. سلالهء عبیدیون که در قیروان و بعداً در مصر حکمرانی داشته اند از نسل این اسماعیل میباشند.