هامه

[هامْ مَ] (ع ص، اِ) هر جانوری که دارای زهر کشنده باشد مانند مار. جنبندهء زهردار. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). و لایقع هذا الاسم الا علی المخوف من الاحناش. (صحاح اللغه). || جانور خزنده و گزنده. مخنده. (السامی) (غیاث). || هر حشرهء کشنده ای مطلقاً. (از اقرب الموارد) (ناظم الاطباء). ج، هَوامّ :
این نامه هفت عضو مرا هفت هیکل است
کایمن کند ز هول سباع و شر هوام.
خاقانی.
ایؤذیک هوام رأسک؛ مراد شپش باشد. || ستور. چارپا. دابه. (صحاح اللغه) (از اقرب الموارد) (منتهی الارب) (ناظم الاطباء): نعم الهامه هذه؛ نیک ستوری است این. || دابه هامه؛ ستور بسیارخوار. (منتهی الارب).