هاشمی
[شِ] (اِخ) محمد بن احمدبن ابی موسی الهاشمی، مکنی به ابوعلی. قاضی و از علمای حنبلی بود. در سال 345 ه . ق. در بغداد به دنیا آمد و در 428 در همان شهر وفات یافت. وی مورد احترام القادربالله و القائم بامرالله خلفای عباسی بود و در جامع منصور حلقهء درسی داشت. کتبی تألیف کرد که از آن جمله است: «الارشاد» در فقه و «شرح کتاب الخرقی». (از الاعلام زرکلی ج7 ص205).