هاشم

[شِ] (اِخ) ابن حرمله بن الاشعر المری. از قبیلهء بنی مره پسر عوف بن ذبیان. وی از سواران و جنگجویان دورهء جاهلیت عرب و رئیس و مهتر قبیلهء بنی مره بن عوف بود. معاویه بن عمرو السلمی برادر خنساء شاعرهء معروف دورهء جاهلیت، به دست وی کشته شد. توضیح آنکه بین معاویه و هاشم بر سر زنی نزاع درگرفت بعد از آن در شهر حوره از دیار بنی مره بین آن دو زد و خوردی واقع شد که منجر به کشته شدن معاویه گردید. صخر برادر معاویه به خونخواهی برادر با هاشم جنگید و درید برادر هاشم را به قتل رسانید. هاشم در یکی از سفرهایش به دست قیس بن سوار الجشمی کشته شد. قیس الجشمی در این باره رجزی سروده که مطلعش این است:
انی قتلت هاشم بن حرمله
بین الهباآت و بین الیعمله
خنساء که از کشته شدن قاتل برادر خود آگاه شد. شعری بدین مطلع سرود:
فداً للفارس الجشمی نفسی
و افدیه بمن لی من حمیم.
(از الاعلام زرکلی چ 2 ج9).