هاشم
[شِ] (اِخ) ابن حازم بن ابی نمی. امیری از بزرگان یمن که از سال 1036 تا 1039 ه . ق. حکومت بیت الفقیه (شهری در تهامهء یمن) و توابعش را عهده دار بود. سپس والی لجب و محرق گردید و در سال 1045 ه . ق. زُبَید را به تصرف آورد تا آخر عمر خود در امارت باقی ماند. وی مردی فاضل، بخشنده و فعال و دوراندیش و دارای عزم و اراده ای استوار بود. در سال 1055 ه . ق. وفات یافت. (از اعلام زرکلی چ 2 ج2).