اسماعیل

[اِ] (اِخ) ابن فرج بن اسماعیل یوسف بن نصربن الاحمر مکنی به ابوالولید الانصاری (677-725 ه . ق.). وی از ملوک دولت بنی نصربن احمر در اندلس است. پدر او ولایت مالقه و سبته داشت و اسماعیل بعد از او ولایت آن دو شهر یافت. و خلیفه در غرناطه ابوالجیوش نصربن محمد فقیه بود و او موصوف بضعف بود، پس اسماعیل بر او طغیان کرد و از مالقه تا غرناطه را در سنهء 713 مورد هجوم قرار داد و در غرناطه با او بیعت کردند و نصر به وادی آش(1) شد و بطرس اول ابن الفونس یازدهم (از ملوک اسپانیا) بر آن شد که از فرصت فتنهء غرناطه استفاده کند، پس بحرب اسماعیل شد و بین عساکر فریقین وقایع هائله رخ داد تا در سنهء 717 ه . ق. بقتل بطرس منتهی گردید. و در سنهء 724 ه . ق. اسماعیل به جهاد رفت و حصن أشکر را به تملک درآورد و شهر مرتنش را در سال 725 اشغال کرد. وی مردی حازم و مقدام و نیکوطلعت و جهیرالصوت و پرآزرم بود و پسرعم او موسوم به محمد بن اسماعیل با ضرب خنجر در غرناطه او را از پا درآورد. (اعلام زرکلی ج 1 ص 110). و رجوع به فهرست حلل السندسیه ج 2 شود.
(1) - Guadix