اسماعیل

[اِ] (اِخ) ابن احمدبن عبدالله الحیری(1) الضریر، مکنی به ابوعبدالله. یاقوت گوید او مفسر و مقری و واعظ و فقیه و محدث و زاهد و یکی از ائمهء مسلمین است. و حیره محلی بوده است به نیشابور که اکنون(2) خراب است. بنا بگفتهء عبدالغافربن اسماعیل مولد وی سنهء311 ه . ق. و وفات او بعد از سنهء 430 است. و او را در علوم قرآن و قراآت و حدیث و وعظ و تذکیر تصانیف مشهور است. صحیح بخاری را از ابوالهیثم ببغداد، سماع دارد و زاهر سرخسی از او روایت کند. (معجم الادباء چ مارگلیوث ج2 ص256). او راست: تفسیر.
(1) - فی طبقات المفسرین للسیوطی (21): الخیری. و فی معجم البلدان (2:149): الخیر. (مارگلیوث).
(2) - زمان یاقوت.