نوخیز
[نَ / نُو] (نف مرکب) نوبرآمده تازه نازک (ناظم الاطباء) نوخاسته (فرهنگ فارسی معین) : دو پستان چون دو سیمین نار نوخیز بر آن پستان گل بستان درم ریزنظامی سیرابی سبزه های نوخیز از لؤلؤِ تر زمردانگیزنظامی مکش بر کهن شاخ نوخیز را کز این کشت شیرویه پرویز رانظامی || بدیع : نوآیین پرده ای بینی دلاویز نوای او نوازشهای نوخیزنظامی || نوبالیده خرد : گرچه نوخیز و نوگرفت بود بط کشتی طلب شگفت بودسنایی.