اسماعیل

[اِ] (اِخ) ابن ابی محمد یحیی بن المبارک الیزیدی. یکی از ادبا و روات فضلا و شاعری مصنف. وی کتاب طبقات الشعراء را تصنیف کرد و عمر بن محمد بن سیف کاتب گوید: محمد بن عباس بن محمد بن ابی محمد از اشعار عمّ خویش اسماعیل بر ما انشاد کرد:
کلما رابنی من الدهر ریب
فاتکالی علیک یا رب فیه
انّ من کان لیس یدری افی المح
بوب صنعٌ له او المکروه
لحری بان یفوض ما یع
جز عنه الی الذی یکفیه
الاله البر الذی هو فی الرأ -
فه احنی من امه و ابیه
قعدت بی الذنوب استغفراللّ
ه مخلصاً و استوفیه
کم یوالی لها الکرامه والنع
مه من فضله و کم نعصیه.
(معجم الادباء چ مارگلیوث ج2 صص359-360). ابن الندیم گوید: او را پنجاه ورقه شعر است. و رجوع بالموشح ص29 و 140 و 285 و الفهرست ابن الندیم و رجوع به یزیدیین شود.