نواسه

[نَ سَ / سِ] (اِ) نبیره فرزندزاده عموماً، دخترزاده خصوصاً( 1) (از برهان قاطع) سبط (از مهذب الاسماء) عقب (دستور اللغه) از حالت navas-a : (مهذب الاسماء) نوه نبه نبسه (یادداشت مؤلف) نواشه (فرهنگ اسدی) ( 1) - هوبشمان گوید: فارسی nabasa ، ناشی شده و قریب بدان است (naptarem : قیاس شود با اوستائی )napath(r)am* : مفعول صریح پارسی باستان (نوه) (از حاشیهء برهان قاطع چ معین).