نواب
[نَوْ وا] (اِخ) محمدصدیق حسن خان بهار قنوجی بخارائی (سید)، ملقب به امیرالملک و متخلص به نواب از شاعران قرن سیزدهم هجری و مؤلف تذکرهء شمع انجمن است او راست: کشته چشم سیه مست بتان آمده ام جا توان داد به زیر شجر تاک مرا دل مانده ز من جدا همیشه گوئی که ضمیر منفصل هست (از صبح گلشن ص 540 ) (شمع انجمن ص 474 ) و رجوع به نگارستان سخن ص 125 و روز روشن ص 713 شود.