اسماعیل

[اِ] (اِخ) اسمعیل نیز رسم الخطی است از آن. جوالیقی گوید: و قالوا: «سراویل» و «اسماعیل» و اصلهما «شروال» و «اِشماویل» و ذلک لقرب السین من الشین فی الهَمْس». (المعرب چ احمد محمد شاکر ص7). و نیز گوید: اسماءُ الانبیاء صلوات اللهعلیهم کلها اعجمیه نحو «ابرهیم» و«اسماعیل». (ایضاً ص13). و هم او آرد: و «اسماعیل» فیه لغتان: «اسماعیل» و «اسمعین» بالنون. قال الراجز:
قال جواری الحیّ لما جینا
هذا و رَبّالبیت اسماعینا.(ایضاً ص14).
این نام لغهً بمعنی «مسموع از خدا» است. (سفر پیدایش 16: 1 و17: 20 و21: 17) (قاموس کتاب مقدس).