اسماء
[اَ] (اِخ) نام بنت نعمان بن ابی الجون کندی. از زنان مشهور عرب، از جهت شرف و جمال. نسب وی بآکل المرار ملک کنده میرسد. مقام اهل او در نجد بود و او با پدر خویش نزد پیغمبر بمدینه شد و پدر وی را بر پیغمبر عرضه داشت و رسول او را خطبه کرد ولی بعلت صلفی که نمود او را تزویج نکرد. پس اسماء در مدینه اقامت گزید و در زمان خلافت عثمان بمرد. (اعلام زرکلی ج1 صص102 - 103).