اسماء

[اَ] (ع اِ) جِ اسم: نامهاء آفریدگار جل جلاله و تقدست اسماؤه. (تاریخ بیهقی چ ادیب ص91). همه را باسماء و سیما میشناخت. (ترجمهء تاریخ یمینی ص398). || اسماءالله تعالی صفات اوست تعالی شأنه. (منتهی الارب). || «علم الاسماء»، ای الحسنی و اسرارها و خواص تأثیراتها. قال البونی: ینال بها کل مطلوب و یتوصل بها الی کل مرغوب و بملازمتها تظهر الثمرات و صرائح الکشف والاطلاع علی اسرار المغیبات و اما افاده الدنیا فالقبول عند اهلها و الهیبه والتعظیم و البرکات فی الارزاق والرجوع الی کلمته و امتثال الامر منه و خرس الالسنه عن جوابه الا بخیر الی غیر ذلک من الاَثار الظاهره باذن الله تعالی فی المعانی والصور و هذا سر عظیم من العلوم لاینکر شرعاً و لا عق - انتهی. و سیأتی فی علم الحروف. (کشف الظنون).