نکر
[نَ کِ] (ع ص) زیرک (منتهی الارب) (آنندراج) (ناظم الاطباء) داهی فَطِن (اقرب الموارد) نَکُر (منتهی الارب) (اقرب الموارد) ج، انکار || مردی که انکار منکر می کند (ناظم الاطباء) رجل نکر؛ مردی انکارکننده (مهذب الاسماء) نَکُر نُکُر (ناظم الاطباء).