نقوی
[نَ قَ] (اِخ) ابراهیم (سید)بن محمدتقی بن حسین بن دلدارعلی نصیرآبادی لکهنوئی، معروف به نقوی و ملقب به سیدالعلماء از علمای امامیهء قرن اخیر و از فقهای صاحب نفوذ لکهنوی هندوستان است و به سال 1307 ه ق در 40 سالگی درگذشته است از تألیفات اوست: امل الَامل، به فارسی البضاعه المزجاه، در تفسیر سورهء یوسف به فارسی تکملهء ینابیع الانوار، در تفسیر الشمعه ( فی احکام الجمعه نورالابصار فی اخذالثار، به فارسی الیواقیت و الدرر فی احکام التماثیل و الصور (از ریحانه الادب ج 4 ص 229 و رجوع به متفرقات ذریعه و اعیان الشیعه ج 5 ص 400 شود.