نعیمی

[نَ] (اِخ) شاه فضل (سید) مشهدی شیروانی( 1)، از دانشمندان و شعرای قرن هشتم هجری قمری است، در علوم غریبه دستی داشته و به فرمان میرانشاه فرزند تیمور لنگ به تهمت اختراع مذهب حروفی به سال 798 ه ق کشته شده است( 2) دو کتاب جاودان صغیر و جاودان کبیر از تصنیفات اوست، از اشعار اوست: وجودم زمانی که پیدا نبود بجز مظهر حق تعالی نبود به مصر وجود آن زمان آمدم که با یوسف جان زلیخا نبود فرشته مرا سجده آنروز کرد که با آدم ای خواجه حوا نبود من آن دم دم از زندگی می زدم که در نفس آدم مسیحا نبود (از ریحانه الادب ج 4 ص 222 ) (ریاض العارفین ص 156 ) (صبح گلشن ص 534 ) رجوع به فضل اللهبن ابی محمد » : فرهنگ سخنوران شود ( 1) - در کشف الظنون به نقل از کتاب الانباء عسقلانی نام وی چنین آمده است - ( نقل کرده است رجوع به ریحانه الادب ج 4 ص 222 شود ( 2 « فضل نعمتی » و مؤلف قاموس الاعلام نام او را ،« حروفی تبریزی ( میران شاه او را از شیروان احضار نمود و به فتوای جهلای علمای عصر در سنهء 798 ه ق شهادت یافت (ریاض العارفین ص 156.