نعله
[نَ لَ] (ع اِ) کفش و جز آن که پاافزار باشد (منتهی الارب) (آنندراج) آنچه بدان پای را از تماس با زمین حفظ کنند و آن اخص از نعل است (از اقرب الموارد) (از المنجد) لغتی است در نعل (از متن اللغه ||) زوجه (اقرب الموارد) (متن اللغه) رجوع به نعل شود.