نطع
[نَ طَ] (ع اِ) گستردنی است از ادیم (منتهی الارب) نَطع رجوع به نَطع شود || آن که زیر پای مردم واجب القتل اندازند نَطع نِطع (آنندراج) رجوع به نَطع شود || مجازاً مطلق فرش و گستردنی نَطع نِطَع (از آنندراج) رجوع به نَطع شود.