نطاق
استعمال « ناطق » [نَطْ طا] (از ع، ص) سخن ران (ناظم الاطباء) زبان آور (یادداشت مؤلف) نطّاق، بر وزن صرّاف که در مبالغهء و امثال آنها (از نشریهء دانشکدهء ادبیات تبریز) « صرّاف » و « ثبّات » کنند، از کلمات ساختگی است، مانند.