نشا

[نِ] (اِ) شامل (برهان قاطع) (از برهان جامع) محتوی (حاشیهء برهان از برهان جامع ||) بتهء پاره ای نباتات که از جائی به جای دیگر نقل کرده غرس کنند بته ها که برای نشا کردن از زمین برکنده باشند (یادداشت مؤلف ||) نشاسته که از آن پالوده پزند (برهان قاطع) نشاسته نشاستج (زمخشری) در عربی نشاسته را گویند کلمهء نشا نام عمومی و معمولی نشاسته در مصر است (از حاشیهء برهان قاطع چ معین ||) عمل نشا کردن (یادداشت مؤلف) رجوع به نشا کردن شود.